Opis:

Publikacja omawia zryw niepodległościowy Słowian połabskich w 983 roku. Celem powstańców było stworzenie własnej organizacji państwowej, silnej militarnie, niezależnej politycznie i zdolnej do terytorialnych zdobyczy. Nieodzownym i pierwszym warunkiem pomyślnej realizacji tak trudnego zadania było zrzucenie zwierzchności politycznej i religijnej niemieckiego królestwa, a od 962 roku cesarstwa Ottonów. Mowa tu o dynastii rządzącej w latach 919-1024 najpierw Niemcami a następnie prawie połową ówczesnej Europy zachodniej, która wkroczyła zbrojnie na Połabie szukając dla siebie nowych zdobyczy terytorialnych. Ekspansja Niemców na wschód od Łaby, wdrażana pod kierownictwem świeckich i duchownych możnowładców z germańskiego plemienia Sasów, nabierała szybko rozmachu i tempa. I trafiła na zdecydowany opór wolnej ludności słowiańskiej przeciwnej nieludzkiemu ujarzmianiu i chrystianizacji w „niemieckim” stylu, wolącej zginąć z bronią w ręku niż dać się bezwolnie unicestwić fizycznie i duchowo.

W powstaniu wzięło udział ponad dwadzieścia większych i mniejszych plemion połabskich, skupionych w trzech organizacjach politycznych: Związek Lutycki (z plemieniem Redarów na czele), księstwo Obodrytów i księstwo Stodorańskie. Walka rozpoczęła się 29 czerwca 983 roku zdobyciem i spaleniem miasta Hobolin nad Łabą (Hawelberg). Saski garnizon miasta został wycięty w pień, katedra zrównana z ziemią. Trzy dni później, 2 lipca podobny los spotkał miasto Brenna (Brandenburg). Pożoga powstania rozprzestrzeniała się błyskawicznie po całym Połabiu. W niedługi czas pożoga powstania przeniesiona została na lewy brzeg Łaby, do tak zwanej Starej Marchii.

W wyniku powstania jakakolwiek dotychczasowa polityczna, administracyjna lub religijna obecność Niemców na wschód od Łaby została całkowicie i fizycznie wyeliminowana, dosłownie starta z powierzchni ziemi. Wszystkie twierdze, warownie i grody zostały zdobyte, załogi niemieckie wycięte bezpardonowo w walkach lub przepędzone poza Łabę. Kościoły i klasztory zniszczono a złapani duchowni kończyli przeważnie jako ofiary rytualnie poświęcane pogańskim bożkom, najprawdopodobniej przed Swarożycem w centrum kultu religijnego Redarów, w Radogoszczy. Powstanie zakończyło się absolutnym zwycięstwem Słowian. Niemcy zostali wyrzuceni poza Łabę na następne 200 lat.