Na przedpolach Augsburga nad rzeką Lech, w miejscu zwanym Lechowe Pole doszło dnia 10 sierpnia 955 roku do jednej z najważniejszych bitew średniowiecznej Europy. W krwawym boju armia węgierska (ok. 40 tys. wojowników, w tym 20 tys. konnych łuczników) dowodzona przez wodza Bulcsú i księcia Lél starła się z armią niemieckiego króla (cesarz dopiero od 962 roku) Ottona I (ok. 15 tys. rycerzy i wojowników). Siły Ottona I składały się z 8 legionów jazdy (3 saskie, 2 bawarskie, 1 szwabski, 1 frankoński, 1 czeski). W saskim legionie margrabiego Gerona walczyły hufce słowiańskiej jazdy z Połabia (książę Kuchawica z plemienia Chudziców). W północno-wschodniej Bawarii na czele hufców jazdy czeskiej przyczaił się w odwodzie sojusznik Ottona I, książę Bolesław I Srogi (późniejszy teść władcy Polski Mieszka I).
Siły Ottona I nadciągające z Ulm próbowały przedzierać się lasami na odsiecz obleganemu Augsburgowi, licząc na ochronę drzew przed śmiertelnymi strzałami Węgrów. Ci jednak nie dali się zwieźć manewrowi i po zatoczeniu szerokiego łuku zaatakowali sunące legiony od tyłu. Dwa hufce szwabskie i jeden czeski poniosły w tym starciu ciężkie straty, również tabory wpadły w ręce przeciwnika, który zaczął przystępować do plądrowania. W tym momencie nastąpił kontratak reszty sił niemieckich z księciem Franków, Konradem Czerwonym na czele. Po tym doszło po drugiej stronie lasu do głównej bitwy. Szarża niemieckiej jazdy ciężkozbrojnej rozwaliła konnicę węgierską w drobny pył. Na nieszczęście dla Węgrów pod wpływem dużej wilgotności powietrza przed nadchodzącą burzą poczęły im się rozklejać łuki. Tysiące Węgrów którym udało się ujść z walki próbowały przebić umykając przez Bawarię do Kotliny Panońskiej – nadaremnie. W Bawarii zmówiły się przeciwko nim siły natury – wielkie powodzie i wystąpienia rzek w połączeniu z gwałtownymi szturmami uniemożliwiły Węgrom szybką ucieczkę. Wielu padło z rąk goniących ich Niemców lub pod mieczami Czechów; na szubienicach w Ratyzbonie zawiśli główni przywódcy węgierscy.
Dla Niemców bitwa okazała się punktem zwrotnym ich historii i w ostatecznym rozrachunku zwycięstwo na Lechowym Polu umożliwiło saskiej dynastii Ottonów polityczną i militarną dominację w Europie. Węgry zrezygnowały z najazdów i po przejściu na osiadły tryb życia zapoczątkowały budowę chrześcijańskiego królestwa.
Opisane w książce:
Lechowe Pole 955 – książka historyczna popularnonaukowa, seria Historyczne Bitwy.
Opisane również w książkach:
- Opowieści połabskie – powieść/opowiadania historyczne, w opowiadaniu „Zbroja Konrada” na str. 199-201
- Słowianie połabscy. Dzieje zagłady – książka historyczna popularnonaukowa, str. 131
- Die Ottonen und das Konzept eines vereinten Europa – książka historyczna popularnonaukowa, str. 67
- Bitwy Słowian – książka historyczna popularnonaukowa, str. 238-256
- Poczet władców słowiańskich 631-1168 – książka historyczna popularnonaukowa, str. 47-48